گزانگبین نوعی ماده خوراکی سفید رنگ و عسل مانند است که به وسیله نوعی حشره بر روی درخت گز تولید می‌شود. خواص گزانگبین شامل ملین بودن، درمان درد سینه، رفع گرفتگی صدا، درمان سرفه، التهاب ریه، تنگی نفس و درمان نرمی استخوان می‌باشد.
گیاه شناسی گزانگبین
گزانگبین درختی با ارتفاع 6 تا 10 متر است و قطر آن به 30 سانتیمتر می‌رسد. این درخت دارای انشعاب‌های زیاد، چوب سخت و برگهای کوچک، صاف به رنگ غباری سفید می‌باشد. انگبین گون از نظر شیمیایی نوعی مان (نوعی ماده خوراکی سفید رنگ و عسل مانند که مستقیماً به وسیله حشره و یا به کمک حشره بر روی گیاه تولید می‌شود) است که بر روی گیاه گون یا خار انگبین تولید می‌شود. با شروع فصل پاییز هر سال میلیون‌ها پشه گز در فضای گلستان کوه خوانسار در اطراف گیاه گون (گز) جمع می‌شوند و پس از ساختن گزانگبین و تخم‌گذاری از بین می‌روند.
ارزش غذایی گزانگبین
گزانگبین دارای املاح ضروری مورد نیاز انسان مانند کلسیم، منیزیم و انواع ویتامین‌ها است. همچنین این ماده دارای ۴۰ تا ۵۰ درصد قند فروکتوز، در حدود 20 درصد لوولوز، حدود 40 درصد تانیک اسید وحدود 20 درصد دکستروز است.
طریقه مصرف گزانگبین
برای استفاده دارویی از گزانگبین غالبا از شهد آن استفاده می‌شود. به این منظور میتوانید مقداری از شهد گزانگبین را در آب‌جوش حل نموده و مصرف کنید. مقدار مناسب برای مصارف درمانی در هر وعده 20 تا 50 گرم است.
سایر کاربردهای گز انگبین
بیشترین مصرف انگبین گون از گذشته تاکنون، در تولید گز معروف اصفهان بوده است. این ماده ضمن اینکه خواص متضاد چسبندگی و شکنندگی خود را به گز می‌بخشد باعث حفظ رطوبت گز و در نتیجه نرم و تازه ماندن آن برای مدت چندین هفته می‌شود.
